Rozwód oczami dziecka - rozwód jako strata

października 05, 2022

Rozwód lub rozstanie rodziców jest dla dziecka ogromną zmianą w życiu. Często przeżywają rozstanie jako stratę. W sytuacji gdy jedno z rodziców zrywa kontakt z dzieckiem, jego odejście może być traktowane nawet jako śmierć w rodzinie. U małych dzieci rozwód albo kłótnie między rodzicami często wzbudzają poczucie winy. Rozstanie rodziców powoduje również lęk, że wszyscy dziecko opuszczą i nikt się o nie nie zatroszczy.

Zminimalizować lęk u dziecka można poprzez udzielanie wyczerpujących (dostosowanych do wieku) informacji o tym, co się dzieje w rodzinie. Wskazane jest spokojne tłumaczenie dziecku, że rodziców łączy podwójny węzeł: małżeński i rodzicielski. Mimo, że rodzice przestaną być małżonkami, nigdy nie przestaną być rodzicami i chociaż nie kochają już siebie, to zawsze będą kochać dziecko.

Wskazówki dla rodziców:

Jakkolwiek czulibyście się zagubieni i nieszczęśliwi przed, podczas i po okresie trudności w związku (rozwodzie), starajcie się przedkładać nad wszystko dobro dziecka.
Starajcie się, aby życie codzienne przebiegało w miarę normalnie.
Nie przenoście wrogości do współmałżonka na dzieci. Nie znieważajcie go. Nie musicie fałszywie wychwalać jego zalet, ale nie wylewajcie przy dzieciach i przed dziećmi całej swej goryczy i zapiekłości.
Jeżeli jest to możliwe, wspólnie powiadomcie dziecko o nadchodzącym rozstaniu.
Zapewniajcie dziecko, że konflikt (rozwód) nie jest jego winą i nie wynika z tego, co ono zrobiło albo czego nie zrobiło.
Dajcie dziecku odczuć, że kłócicie się (rozwodzicie się) ze sobą, ale nie z nim. Powiedzcie jasno, że ojciec (albo matka) wciąż będzie jego rodzicem, nawet jeżeli nie będą razem mieszkać.
Postarajcie się nie pogrążać dziecka bez reszty - rozwiejcie jednak jego nadzieje, że wszystko to szybko minie i wkrótce mama i tata znowu będą razem.
Wytłumaczcie dziecku, że bez względu na to co się stanie z waszym małżeństwem, ono będzie bezpieczne.
W żadnym wypadku nie powinniście dopuścić, aby dzieci poczuwały się do konieczności opowiedzenia się po Waszej stronie, czyli przeciw ojcu lub matce.
Po wizycie dziecka u byłego współmałżonka nie wypytujcie go. Stwarzajcie pole do rozmów, nie naciskajcie.
Nastawcie się, że po wizycie u rodzica, który się wyprowadził, dziecko będzie się musiało na powrót dostosować do sytuacji. Trzeba się z tym pogodzić. Nie wolno pogarszać całej sprawy pytaniami i zgryźliwymi uwagami.
Nie unikajcie odpowiedzi na pytania dziecka, choćby nie były jasne lub wydawały się niemądre. Dziecko może mieć trudności ze sformułowaniem własnych myśli i wątpliwości.
Ciągle na nowo utwierdzajcie dziecko w przekonaniu, że je kochacie, chociaż tak dziwnie się zachowujecie oraz upewniajcie je, że konflikt (rozwód) nie zależy od jego zachowania.
Nie starajcie się za bardzo ukryć swoich emocji: smutku, bólu, zawodu. Dziecko zrozumie okresową słabość, a potem samo będzie bardziej otwarte.
Nie litujcie się nad własnym dzieckiem. Żal i poczucie winy są złymi doradcami w procesie wychowawczym.